Nightwish - Imaginaerum

Sinds het ontslaan van Tarja uit Nightwish in 2005 is er behoorlijk wat kritiek geuit richting de nieuwe zangeres Anette en de gehele band. Dit wakkert nog altijd voort in de diepe krochten van de YouTube-comments, maar over het algemeen zijn mensen nu wel gewend aan de nieuwe zangeres en daarmee ietwat andere sound van de band. Ik stond persoonlijk te springen van blijdschap toen Tarja werd ontslagen en ben blij te horen dat de band (lees: Tuomas) ook muzikaal gegroeid is sinds haar vertrek. Dark Passion Play ging al de goede kant op, maar Imaginaerum maakt het echt af.

1. Taikatalvi
2. Storytime
3. Ghost River
4. Slow, Love, Slow
5. I Want My Tears Back
6. Scaretale
7. Arabesque
8. Turn Loose the Mermaids
9. Rest Calm
10. The Crow, the Owl and the Dove
11. Last Ride of the Day
12. Song of Myself
13. Imaginaerum




Hier te koop: http://www.freerecordshop.nl/muziek/imaginaerium-nightwish-0727361278922

Imaginaerum is het eerste conceptalbum van de band, wat inhoudt dat het verloop van de nummers een verhaal vertelt. Een verhaal wat op dit moment ook in een film gegoten wordt, maar dat terzijde. Tuomas heeft echter wel aangegeven dat het voor hem heel belangrijk was om de nummers zo te schrijven dat zij ook individueel beluisterd konden worden.

De cd begint gewaagd met een Fins nummer, Taikatalvi. Dit nummer kan ook wel gezien worden als intro voor wat komen gaat. Geheel door Marco gezongen heeft dit nummer muzikaal het meeste weg van een kruising tussen een kinderliedje en een slaapliedje. Het einde bouwt spanning op en loopt uiteindelijk over in het tweede nummer van het album.

Storytime is de eerste single die al vóór het album uitgebracht werd. Ik moet eerlijk bekennen dat ik alle hoop voor het album opgegeven had na het horen van de teaser. De catchy supercommerciële zanglijn van het refrein beloofde weinig goeds. Maar eerlijk is eerlijk, in het gehele nummer past het prima. Storytime begint Nightwish-eigen met een pianolijntje, waarna de drum en bas pompend invallen alvorens het hele nummer bombastisch inzet. Het blijft wel meest commerciële nummer van het album.

Ghost River begint voor mij als een Children of Bodom-nummer (sorry fans van beide bands) en is een prima nummer zonder verdere noemenswaardige nieuwigheden. Een album moet altijd opvulnummers bevatten in die zin dat een album vol met wereldhits heel irritant luistert. Dit is zo'n opvulnummer, die prima dienst doet trouwens.

Slow, Love, Slow is één van mijn persoonlijke favorieten en steekt heel erg af tegen de rest van het album en sowieso de gebruikelijke Nightwish-stijl. Het is zoals de titel al een beetje doet vermoeden een slow jazz-nummer. De dissonantie in de intro-overgang maakt dat het ook een beetje een "spookhuis"-feel heeft die ik altijd erg kan waarderen. Een uitschieter waar Anette zich echt van haar beste kant laat horen.

Het meest theatrale nummer van de cd is Scaretale. Heerlijke dubbel bass drum, gillende varkens en rare vocale capriolen, wat wil je nog meer? Ik ben er nog niet over uit of Scaretale gezien moet worden als nummer of als kunstzinnige uiting. Hoe dan ook, stap er neutraal in en het is echt een topsong.

The Crow, the Owl and the Dove licht ik er even uit, omdat dit nummer geschreven is door Marco. De coupletten duren net iets te lang en het nummer kent geen refrein. Wel zit er een ontwikkeling in het nummer waardoor het nooit echt saai wordt.

Last Ride of the Day heeft ongetwijfeld de beste intro van de hele cd. De melodie die in de intro wordt neergezet blijft, zei het in ietwat veranderde vorm, in de coupletten doorlopen door de combinatie van muziek en de zanglijn. Overall laat het nummer een kermisachtig geluid horen, iets wat ook volledig de bedoeling was. Zeker één van de hoogvliegers van Imaginaerum.

Song of Myself is het langste nummer, maar verwacht hier geen Ghost Love Score of The Poet and the Pendulum. De laatste minuten van het nummer luister je namelijk naar een "gedicht" die door verschillende mensen opgelezen wordt. Voor Tuomas is dit het meest persoonlijke nummer en dat hoor je ook af aan de tekst.

De afsluiter van het album, Imaginaerum, is een muzikaal allesomvattend nummer. Alle hoofdlijnen en melodieën van de eerdere nummers worden samengevoegd in een volledig georkestreerde epos, als een soort aftitelingsnummer. Grote kans dat dit nummer ook als zodanig gebruikt gaat worden voor de aankomende Imaginaerum-film.

De oplettende lezer is het nu natuurlijk opgevallen dat ik (lang) niet alle nummers heb besproken. Dat komt omdat deze nummers net als Ghost River voor mij onder de 'opvulnummers' vallen. Dit maakt ze zeker niet slecht, dit is het eerste Nightwish-album waarvan ik alle nummers luister, maar het zou de nummers die ik wel toegelicht heb minder recht aandoen. Imaginaerum heeft me positief verrast en hoewel het geen absolute topnummers als Ghost Love Score bevat, kan dit album als het beste van Nightwish tot nu toe gerekend worden.